A تحلیل و بررسی امکان هوش مصنوعی هیدگری در آرای هیوبرت دریفوس

[sadiq]

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسنده

محمدمهدی مقدس
دانشجوی دکتری فلسفه معاصر دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین

10.22067/EPK.2021.70220.1032
چکیده

هیوبرت دریفوس با روش پدیدارشناسانۀ خود که برگرفته از آموزه‌‌های هیدگر و مرلوپونتی است، دو پارادایم هوش مصنوعی، یعنی نمادگرایی و پیوندگرایی را به نقد می‎کشد. وی سپس جریانی را از پارادایم سوم هوش مصنوعی، یعنی حیات مصنوعی با قید شروطی ویژه می‌پذیرد. این جریان به هوش مصنوعی هیدگری مشهور است. در این مقاله با بیان اجمالی نقد‌های دریفوس بر دو پارادایم نخست هوش مصنوعی، رأی نهایی وی در خصوص امکان پذیرش هوش مصنوعی هیدگری بررسی می‌شود. به‌نظر نویسندۀ این مقاله، دست‌کم به سه طریق می‌توان امکان هوش مصنوعی هیدگری بر مبنای نظریات دریفوس را نشان داد. راهکار نخست با استفاده از رهیافت دنیل سوسر و بر اساس تعاملگرایی ارائه می‌شود؛ راهکار دوم با استناد به دیدگاه جان سرل و تفکیک هوش مصنوعی قوی و ضعیف بیان می‌شود؛ راهکار سوم باتوجه‌به آموزۀ هم‌تحققی، میان‌آگاهی، هوشمندی و رفتار هوشمندانه نشان می‌دهد که این امکان به چه ترتیب میسّر است.
کلیدواژه‌ها

هوش مصنوعی هیوبرت دریفوس هوش مصنوعی هیدگری فلسفۀ ذهن پدیدارشناسی آگاهی
موضوعات

فلسفه و کلام اسلامی